ในหัวข้อที่แล้วได้พูดถึงสาเหตุที่ทำให้แพ้เกิดจากสารฮีสตามีน (Histamine) ที่ร่างกายผลิตออกมาและเป็นตัวทำให้ร่างกายแสดงอาการแพ้ออกมาให้เห็น   ตัวอย่างเช่น  เกิดตุ่มคันตามตัว  หรืออาจเป็นลมพิษ  เป็นต้น

วิธีแก้ที่ตรงปัญหา ในเมื่อเรารู้ว่าสารฮีสตามีน( Histamine )เป็นตัวปัญหา   และถ้าเราสามารถยับยั้งไม่ให้ร่างกายผลิตสารฮีสตามีนออกมา   อาการแพ้ก็จะไม่ปรากฏ   หรือตุ่มคันตามตัวที่เคยมีก็จะหายไป

โรคภูมิแพ้กับเห็ดหลินจือเกี่ยวข้องกันอย่างไร  คำตอบก็คือเมื่อนักวิทยา ศาสตร์เปิดเผยผลการตรวจสอบองค์ประกอบทางเคมีพบว่าเห็ดหลินจือมีสารสำคัญทางยาช่วยยับยั้งไม่ให้ร่างกายผลิตสาร ฮีสตามีน( Histamine ) ออกมา  และสารดังกล่าวคือ

1.  กลุ่มสารโพลิแซ็กคาไรด์ ( Polysaccharides )ออกฤทธิ์รวมกัน ช่วยกระตุ้นการทำงานของเม็ดเลือดขาวชนิด บี-เซลล์ (B-cells) และทีเซลล์   (T-cells) ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมากของ    สารอิมมูโนโกลบูลิน    ( lmmunoglobulin ) และ   สารอินเตอร์ลิวคิน   (Interleukins)   ซึ่งเป็นตัวต่อต้านสารที่ทำให้แพ้ ( Antiallergy )

         2.  กลุ่มสารไตรเทอร์ปินนอยด์ชนิดขม( Bitter Triterpenoids ) มีอยู่     ประมาณ  100  ชนิดที่แตกต่างกัน   และสารที่มีส่วนรักษาผู้ป่วยโรคภูมิแพ้คือกลุ่มสารกรดกาโน เดอริค  ( Ganoderic acid A, B, C₁, C₂, D-K, R-Z ) และ กรดลูซิเดนิค   ( Lucidenic acid )  จะทำหน้าที่เป็นตัวยับยั้งไม่ให้ร่างกาย ผลิตสารฮีสตามีนออกมา (Histamine–Release inhibition activity) รวมถึงกรดไขมันชนิดโอเลอิค(Oleic acid )และสาร ไซโคลอ็อกต้าซัลเฟอร์  ( Cyclooctasulfur ) ซึ่งก็มีฤทธิ์ต้านไม่ให้ร่างกายผลิตสารฮีสตามีนออกมาเช่นกัน 

         สรุป สารฮีสตามีน ( Histamine ) เป็นตัวปัญหา  และถ้าเราสามารถยับยั้งไม่ให้ร่างกายผลิตสารฮีสตามีน      ( Histamine ) ออกมา   อาการแพ้ก็จะไม่ปรากฏ   หรือตุ่มคันตามตัวที่เคยมีก็จะหายไป  เพราะฉะนั้นการใช้เห็ดหลินจือในผู้ป่วยด้วยโรคภูมิแพ้    ก็คงเป็นเรื่องที่ทำได้เพราะเป็นการใช้ยาที่มีหลักการรองรับไว้

หนังสือเห็ดหลินจือกับการรักษาโรค  ISBN 974-93782-9-6 โดย สมศักดิ์ ชินกร

http://www.lingzhibook.com/cnnbook/No.58.htm